Η Ιπτάμενη Περιστερά

Η ιπτάμενη περιστερά ή πετομηχανή είναι ο πρώτος ιπτάμενος μηχανισμός της Ιστορίας. Επινοήθηκε και κατασκευάστηκε από τον Αρχύτα τον Ταραντινό. Επρόκειτο για ένα μοντέλο σύγχρονου σχεδόν αεροπλάνου, όχι μεγαλύτερου από μισό μέτρο, σε σχήμα πουλιού, είχε δηλαδή πτερυγιοφόρο αεροδυναμική άτρακτο. Η περιστερά ήταν ξύλινη και πετούσε χάρη στον συμπιεσμένο αέρα που υπήρχε στο εσωτερικό της. Ο φιλόσοφος Φαβωρίνος αναφέρει πως αν η περιστερά προσγειωνόταν δεν ήταν δυνατό να ξαναπετάξει. Αποτελούνταν από τον κοίλο κορμό ο οποίος ήταν γεμάτος με αέρα, από τα ζυγιασμένα φτερά, από τη σύριγγα εξόδου του αέρα και από την οπή και την βαλβίδα εισόδου του αέρα με τη βοήθεια ενός φυσερού. Η περιστερά του Αρχύτα πέταξε διασχίζοντας απόσταση διακοσίων περίπου μέτρων, φαινόμενο μοναδικό. Σύμφωνα με τις απόψεις σύγχρονων επιστημόνων, το επίτευγμα εκείνο πραγματοποιήθηκε βάσει της αρχής της αεριώθησης.

Η Αυτόματη Θεραπαινίδα

Η αυτόματη θεραπαινίδα είναι ένα ρομπότ στο οποίο όταν τοποθετούσες ένα άδειο κύπελλο στο αριστερό του χέρι, το οποίο ήταν σε έκταση, τότε αυτό κατέβαινε από το βάρος και πλησίαζε το ακίνητο δεξιό χέρι, που κρατούσε μια οινοχόη. Όταν έφτανε στην οινοχόη, το αυτόματο γέμιζε τη φιάλη με τόσο ποτό, όσο ήθελε κάποιος να πιει. Στη συνέχεια έριχνε νερό, το οποίο αναμειγνυόταν με το ποτό. Το συγκεκριμένο ρομπότ κατασκεύασε ένας μηχανικός της σχολής της Αλεξάνδρειας, ο Φίλων ο Βυζάντιος.

Μηχανισμός των Αντικυθήρων

Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό. Ανακαλύφθηκε το 1900 σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα και χρονολογείται μεταξύ του 150 με 100 π.Χ. Ο μηχανισμός είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο και έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανακαλύφθηκε. Υποστηρίζεται ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής σχεδιασμένος για να υπολογίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Ο μηχανισμός φέρει 30 οδοντωτούς τροχούς οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από 10 άξονες. Η λειτουργία του μηχανισμού κατέληγε σε τουλάχιστον 5 καντράν, με έναν ή περισσότερους δείκτες για το καθένα. Ο μηχανισμός αυτός έδινε τη θέση του ήλιου και της σελήνης καθώς και τις φάσεις της σελήνης. Μπορούσε να εμφανίσει τις εκλείψεις ηλίου και σελήνης βασιζόμενος στον βαβυλωνιακό κύκλο του Σάρου. Τα καντράν του απεικόνιζαν επίσης τουλάχιστον δύο ημερολόγια, ένα ελληνικό βασισμένο στον Μετωνικό κύκλο και ένα αιγυπτιακό, που ήταν και το κοινό "επιστημονικό" ημερολόγιο της ελληνιστικής εποχής.

Τάλως

Τάλως

Ένα από τα πιο γνωστά αρχαία ρομπότ στην Ελλάδα ήταν ο διάσημος Τάλως (στην αρχαία Κρητική διάλεκτο σημαίνει και ήλιος). Κατασκευάστηκε από τον θεό Ήφαιστο, ο οποίος ήθελε να στείλει την εφεύρεσή του ως δώρο στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Ο Τάλως ήταν τεράστιος ανθρωπόμορφος και χάλκινος. Προστάτευε την Κρήτη από τους εχθρούς της και επέβλεπε την εφαρμογή των νόμων. Μπορούσε να κινείται πολύ γρήγορα και ήταν σε θέση να κάνει σε μία μέρα τρεις φορές τον γύρο της Κρήτης (μέση ταχύτητα 250 km/h!). Είχε την δύναμη να εκσφενδονίζει τεράστιους βράχους εναντίων των αντιπάλων του ή να τους καίει με την καυτή αναπνοή του! Με αυτόν τον τρόπο απωθούσε τα εχθρικά πλοία προστατεύοντας την Κρήτη.

Μηχανικές κατασκευές στην αρχαιότητα

ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ

ΚΑΤΑΠΕΛΤΕΣ

Οι καταπέλτες ήταν μηχανές που μπορούσαν να πετάνε πέτρες, φλεγόμενα υλικά, αλλά και ακόντια και σιδερένιες μπάλες με σκοπό συνήθως την εξ' αποστάσεως καταστροφή τειχών ή και εχθρών. Λειτουργούσαν σχεδόν σαν τεράστια τόξα με μοχλικό σύστημα.

Οι βαλλίστρες είχαν παρόμοια κατασκευή με τους καταπέλτες αλλά χρησιμοποιούντο για να πετυχαίνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον στόχο με ένα ή και περισσότερα ακόντια. Κατασκευαζόταν και σε φορητή μορφή σαν τόξα μεγαλύτερης ακρίβειας.

Αλλο ενδιαφέρον τύπο καταπέλτη συναντάμε πρώτη φορά στην πολιορκία της Τύρου απ' τον μέγα Αλέξανδρο. Λεγόταν στροφαλοκαταπέλτης και μπορούσε να ρίχνει μεγάλα βέλη σε απόσταση μεγαλύτερη των 180 μέτρων.

Σοβαρή εξέλιξη στους καταπέλτες και στις βαλλίστρες προσέφερε και ο Αρχιμήδης προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να προφυλάξει την πόλη που ζούσε (Συρακούσες) απ' τους πολιορκητές. Τελικά σκοτώθηκε στην άλωση της πόλης.

ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΙ ΚΡΙΟΙ

Οι πολιορκητικοί κριοί ήταν μηχανές σχεδιασμένες να καταστρέφουν τείχη αλλά κυρίως να σπάνε κλειστές πύλες. Υπήρχαν από την απλούστατη μορφή του κορμού δένδρού που το μετέφερε και χειριζόταν μια ομάδα στρατιωτών, μέχρι και περίπλοκα τροχήλατα οχήματα που μετέφεραν με την δύναμη ζώων μηχανισμό και στρατό μέχρι τον στόχο.

ΧΕΛΩΝΕΣ

Χελώνες ονομαζόταν ειδικά οχήματα που μετέφεραν οπλίτες ή και μηχανικούς κοντά στα πολιορκούμενα τείχη. Εκεί ανελάμβαναν συνήθως διάφορες δολιοφθορές όπως να υποσκάψουν τα τείχη δημιουργώντας υπόγεια σήραγγα. Χρειαζόταν φυσικά ιδιαίτερα καλή αντοχή στις βολές των πολιορκούμενων, όπως και επικάλυψη με δέρματα ώστε να γίνονται όσο το δυνατόν πιο άκαυστα.

ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΙ ΠΥΡΓΟΙ

Πρόκειται για ξύλινους πύργους που μεταφερόταν ή και κατασκευαζόταν δίπλα στα εχθρικά τείχη ώστε να ξεπεράσουν το πρόβλημα ύψους και να προσεγγίσουν το επίπεδο των αμυνομένων. Ήταν συνήθως επενδυμένοι με δέρματα ώστε να είναι όσο το δυνατόν άκαυστοι και είχαν ανοίγματα ειδικά για τοξότες, για εφόδους και για χρήση καταπελτών. Το ύψος τους στις κατασκευές που χρησιμοποιούσε ο μέγας Αλέξανδρος έφτανε και τα 50 μέτρα!

ΓΕΡΑΝΟΙ

Μηχανισμοί γερανών χρησιμοποιούταν πολλές φορές από τους εισβολείς για να προσεγγίσουν το ύψος των τειχών με στρατό. Εντυπωσιακότερη χρήση έκανε ο Αρχιμήδης που κατάφερνε να πιάνει τα καράβια που πολιορκούσαν την πόλη του και είτε να τα ανυψώνει ανατρέποντάς τα, είτε να τα αφήνει να ξαναπέσουν από ύψος στην θάλασσα προκαλώντας τους σοβαρές ζημιές.

ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ

Στις μάχες χρειαζόταν οχήματα με διαφορετικά χαρακτηριστικά απ' ότι για καθημερινή χρήση και το αποτέλεσμα ήταν μονοθέσια ή και διθέσια πολεμικά άρματα που σερνόταν από ένα ή και περισσότερα άλογα. Συνήθως ο αρχηγός έπρεπε να μπορεί να μετακινείται με την μέγιστη ταχύτητα όταν κάτι δεν πήγαινε καλά στην μάχη. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης και "οχήματα μεταφοράς προσωπικού" που προσέφεραν κάλυψη στους επιτιθέμενους μέχρι να φτάσουν σε επιθυμητή για την μάχη απόσταση αποφεύγοντας τις βολές των εχθρών. Γνωστά έμειναν στην ιστορία και τα δρεπανηφόρα άρματα, περσικά κυρίως, που είχαν στερεωμένα στις ρόδες τους μακριά σίδερα κοφτερά σαν σπαθιά, ώστε όχι μόνο να είναι απρόσιτα απ' τους εχθρούς αλλά και καταστροφικά για τους παρακείμενους.

ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΛΟΙΑ

 Ειδικά ναυπηγημένα πλοία εξυπηρετούσαν ανάγκες μάχης. Τα περισσότερα κινούταν με την δύναμη κωπηλατών και χρησιμοποιούσαν τα πανιά για εκτός μάχης βοηθητικές μετακινήσεις. Η τριήρης π.χ. είχε στο πρόσθιο μέρος μεταλλικό έμβολο με το οποίο έπληττε τα εχθρικά πλοία. Ο στόλος των Συρακουσών είχε εξοπλισθεί με ειδικά διασκευασμένους καταπέλτες. Αλλα πλοία είχαν διασκευαστεί σε πλωτούς πολιορκητικούς πύργους για πολιορκία παραθαλάσσιων τειχών.

ΠΛΩΤΕΣ ΓΕΦΥΡΕΣ

Ο στρατός χρειαζόταν συχνά γρήγορο τρόπο διάβασης ποταμών. Ο μέγας Αλέξανδρος αναφέρεται ότι είχε κατάλληλο τεχνικό προσωπικό ώστε μπορούσε εύκολα να κατασκευάσει πλωτές "λεμβόζευκτες" γέφυρες, όπως έκανε για παράδειγμα στον Ινδό ποταμό στην περιοχή του σημερινού Οχίντ το 326 π.Χ.